Paragliden in Pokhara en Safari in Bardia

Op 25 april word ik wakker van de wekker van Jan. Hij heeft een verrassing. We moeten gaan ontbijten en om 9 uur terug zijn in het hotel. Ik ga braaf mee en we zijn op tijd terug. Dat is op zich al een wonder omdat je hier meestal 1,5 uur op je eten moet wachten. Jan zegt dat de taxi er zo aankomt en dat ik warme kleren aan moet omdat we naar de batcave gaan. Leuk, we hebben eerder met de motor een poging gedaan om er te komen. Om de een of andere reden kwamen we toen elke keer weer terug bij het meer in Pokhara. Een taxi lijkt me veiliger. Als de 'taxi' komt snap ik de te grote glimlach van Jan. Dat is de jeep voor het paragliden.. Leugenaar.

Wat ontzettend gaaf. Na het inschrijven gaan we met de jeep naar een van de heuvels aan de andere kant van het meer. Hier moeten we wachten tot de wind goed staat. Na een uurtje is het zover. We gaan vliegen. Jan gaat eerst. Mijn 'piloot' is een vrouw uit Bulgarije van 1 meter 50, een kilo of 40 op blote voeten. We gaan gelijk veel hoger dan de rest van de vliegers. Het uitzicht is geweldig, de foto's halen het er niet bij. We vliegen een tijdje achter een enorme adelaar aan. "Happy Bird day" zegt mijn piloot en ze begint heel hard te lachen. Na ongeveer een kwartier constateer ik dat dit vliegen wel mijn wagenziekte triggerd. De vlucht is prachtig maar we moeten helaas eerder naar beneden. Jan staat me beneden op te wachten. Met mijn kaas omelet en toast in een zakje zet ik mijn voeten weer op de grond.

Van An hebben we geld gekregen om lekker uit eten te gaan. Het bedrag dat ze heeft overgemaakt is voldoende om 2 dagen 3 keer per dag luxe uit eten te gaan. Als lunch gaan we daarom decadent voor de gegrilde vis met patat en groenten. In de avond eten we biefstuk bij Maya, volgens mij het leukste restaurant in Pokhara. Er is zelfs nog ruimte voor een pure chocoladereep met amandelen.

Bardia National Park

Terwijl de zon ondergaat wordt de bult op mijn hoofd steeds groter. Het ding doet afbreuk aan mijn 'reizen in Nepal is leuk' act voor Jan. Gelukkig heb ik mijn hoofd aan de kant van het raam gestoten aan het bagagerek toen we door een diepe kuil reden en zit Jan bij het gangpad. De rit is vrij heftig. De wegen zijn bijna net zo slecht als de staat van de bus. Door stakingen en protesten hebben we nu al een flinke vertraging opgelopen en Jan voelt zich ziek. Het helpt niet dat er iemand in het gangpad zit over te geven in een doorzichtig plastic zakje.

Uiteindelijk duurt de busrit 18 uur in plaats van 14 uur. We hebben niet echt kunnen slapen onderweg. 'snachts zien we bosbranden naast de weg maarook in de verte.Dat schijnt voor dit seizoen normaal te zijn. Als we om 8 uur 'sochtends aankomen staat Mr B, de eigenaar van het hotel, gewoon nog op ons te wachten met een stuk verse volle honingraad in zijn plakkerige handen. "Ik wacht hier al 4 uur, maar dat maakt niet uit hoor, laten we gaan. De macpacs moeten strak aangesnoerd worden. Ik vraag me even af waarom, tot ik de motoren zie staan. We gaan achterop.

In Bardia boeken we een Jungle safari. Van mijn opa heb ik geld gekregen voor mijn verjaardag en daar wilde ik iets bijzonders mee doen. In de ochtend gaan we lopen en in de middag gaan we stukken met de jeep. Er is nog geld over voor een rondleiding op olifanten maar dat schijnt hier minder leuk te zijn. Die bewaren we voor India of Thaland.

In de ochtend zien we vooral veel sporen van dieren. Pootafdrukken van vogels, tijgers en heel veel herten. Na een paar uur lopen vinden we een neushoorn met haar jong. Snel foto's maken en gaan want deze beesten zijn niet echt vriendelijk naar mensen. In een uitkijktoren krijgen we een pakje mango sap en een halve appel voor extra energie. Op de terugweg zien we buiten een verzameling apen ook een kudde wilde zwijnen. Als ik tegen Jan zeg dat die lekker zijn verteld Mr B trots dat hij dat Nederlandse woord kent "lekker".

Met de Jeep gaan we op zoek naar olifanten en tijgers. Door de bosbranden waren die nergens te zien. We vinden wel een hele verzameling apen, herten, meer wilde zwijnen, nieuwe vogels, een python, en ontzettend mooie pauwen. De safari was echt een succes.

De volgende dag gaan we het dorpje verkennen. Er is niet zoveel te doen maar we krijgen wel wat extra vitamines binnen. Jan haalt bananen voor 5 rupees per stuk. Ik koop voor 10 rupees een halve kilo tomaten. Bij een lokaal tentje proberen we een bord noodles en een kom Thukpa (Tibetaanse noodle soep) te kopen. Een kwartier later krijgen we twee borden noodles. Ook goed. Voor die 30 rupees per bord moet je niet klagen.