Het begin van de reis
Door: Marjolein
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
26 Maart 2012 | Nepal, Pokhara
Nu voelt het pas echt. In een crappy rammelende bus naar Pokhara. Als ik om 6 uur 's ochtends aankom bij de bussenstandplaats ben ik enigzins teleurgesteld. Dit is niet de bus op het plaatje bij boekings kantoor. Misschien had hij 20 jaar geleden dezelfde kleur maar daar houd de vergelijking dan ook wel op. Er zijn wat loshangende delen, een paar ramen zijn vastgezet met silliconenkit en de deur blijkt niet uit zichzelf open of dicht. Uiteraard stap ik toch in de bus, ik heb op deze manier in ieder geval 700 rupees bespaard.
Gisteren vroeg een andere agent nog hoeveel ik voor de tickets betaald had. Ik konn kiezen tussen een hele oude uit elkaar vallende bus voor 400 rupees naar Pokhara (ongeveer 4 euro) of een iets betere voor 500. Hij lachte en zei dat dat een truc was. Het is namelijk gewoon dezelfde bus. Jammer, daar ben ik ingetrapt maar het is niet anders.. 5 minuten later hoor ik hem bij twee andere backpackers precies dezelfde truc gebruiken. Ik vind het een beetje vervelend voor ze, maar ben eigenlijk ook wel blij dat zij geen betere prijs hebben gekregen. Zo schaam ik me iets minder.
Na een rommelige start ben ik nu dan toch echt op weg. Dit lijkt al meer op avontuur dan vliegvelden en taxi's. We rijden door prachtige groene bergen en modderige, maar wel schone, rivieren. Het uitzicht is bijna niet te omschrijven. Langs de kant van de weg staan huisjes van bakstenen en golfplaten (vastgezet door er wat zwaardere stenen op te leggen) Er zijn flinke afgronden in de buurt van Kathmandu maar de betonblokken die ze in Nepal als vangrail gebruiken zien er stevig uit.
Na een paar minuten schrik ik me toch nog rot. Uit een van de huisjes rennen een jongen en een meisje van een jaar of 5 de straat op. De bus voor ons mist ze net. De kinden lijken niet geschrokken en gaan aan de kan van de weg spelen. Het meisje draait pirouettes nog geen meter bij een potentiele vrije val van 300 meter vandaan. Eerst ben ik bang, maar dan realiseer ik me dat de gemiddelde Nepalees gewoon zo opgroeit. De buschauffeur doet deze rit al ongeveer 20 jaar een paar keer per week (en de bus ook) Die ene keer dat ik in de bus zit wil hij ook gewoon weer naar huis aan het einde van de dag. Ik val met een gerust hart in slaap.
Na een rustige busreis van een uur of 7 komen we aan in Pokhara. Ik deel een taxi met het stel dat ik gisteren ontmoet heb (die ook zijn opgelicht met de buskaarten) en komen aan bij het hotel. Voor 5 euro heb ik online een kamer geboekt. Als ik binnenkom en zeg dat ik heb geboekt via internet wordt de eigenaar van het hotel geroepen. Normaal geen goed teken. Hij begint te vertellen dat er een betere (=duurdere) kamer vrij is. Ik doe mijn mond open om te protesteren. Ik wil geen duurdere kamer. Ik wil de kamer die ik geboekt heb. Moe van de rit laat ik hem toch zijn verhaal afmaken. Gelukkig maar. Zonder extra kosten zitik nu in een kamer voor 3 personen met balkon en eigen badkamer. Er ligt zeep en wc papier (in Nepal ongebruikelijk) klaar op de kamer. Natuurlijk is er één ding wat de kamer nòg beter maakt : De warme douche....
Op de site staan alvast een paar foto's, morgen of overmorgen plaats ik er meer.
Gisteren vroeg een andere agent nog hoeveel ik voor de tickets betaald had. Ik konn kiezen tussen een hele oude uit elkaar vallende bus voor 400 rupees naar Pokhara (ongeveer 4 euro) of een iets betere voor 500. Hij lachte en zei dat dat een truc was. Het is namelijk gewoon dezelfde bus. Jammer, daar ben ik ingetrapt maar het is niet anders.. 5 minuten later hoor ik hem bij twee andere backpackers precies dezelfde truc gebruiken. Ik vind het een beetje vervelend voor ze, maar ben eigenlijk ook wel blij dat zij geen betere prijs hebben gekregen. Zo schaam ik me iets minder.
Na een rommelige start ben ik nu dan toch echt op weg. Dit lijkt al meer op avontuur dan vliegvelden en taxi's. We rijden door prachtige groene bergen en modderige, maar wel schone, rivieren. Het uitzicht is bijna niet te omschrijven. Langs de kant van de weg staan huisjes van bakstenen en golfplaten (vastgezet door er wat zwaardere stenen op te leggen) Er zijn flinke afgronden in de buurt van Kathmandu maar de betonblokken die ze in Nepal als vangrail gebruiken zien er stevig uit.
Na een paar minuten schrik ik me toch nog rot. Uit een van de huisjes rennen een jongen en een meisje van een jaar of 5 de straat op. De bus voor ons mist ze net. De kinden lijken niet geschrokken en gaan aan de kan van de weg spelen. Het meisje draait pirouettes nog geen meter bij een potentiele vrije val van 300 meter vandaan. Eerst ben ik bang, maar dan realiseer ik me dat de gemiddelde Nepalees gewoon zo opgroeit. De buschauffeur doet deze rit al ongeveer 20 jaar een paar keer per week (en de bus ook) Die ene keer dat ik in de bus zit wil hij ook gewoon weer naar huis aan het einde van de dag. Ik val met een gerust hart in slaap.
Na een rustige busreis van een uur of 7 komen we aan in Pokhara. Ik deel een taxi met het stel dat ik gisteren ontmoet heb (die ook zijn opgelicht met de buskaarten) en komen aan bij het hotel. Voor 5 euro heb ik online een kamer geboekt. Als ik binnenkom en zeg dat ik heb geboekt via internet wordt de eigenaar van het hotel geroepen. Normaal geen goed teken. Hij begint te vertellen dat er een betere (=duurdere) kamer vrij is. Ik doe mijn mond open om te protesteren. Ik wil geen duurdere kamer. Ik wil de kamer die ik geboekt heb. Moe van de rit laat ik hem toch zijn verhaal afmaken. Gelukkig maar. Zonder extra kosten zitik nu in een kamer voor 3 personen met balkon en eigen badkamer. Er ligt zeep en wc papier (in Nepal ongebruikelijk) klaar op de kamer. Natuurlijk is er één ding wat de kamer nòg beter maakt : De warme douche....
Op de site staan alvast een paar foto's, morgen of overmorgen plaats ik er meer.
-
26 Maart 2012 - 18:43
An:
Dat klinkt echt helemaal goed zeg. Ik heb wat plaatjes van Pokhara gekeken en ik geloof dat je daar toch wel een soort paradijsje op aarde hebt. En al helemaal met een warme douche tot je beschikking! Een beetje opgelicht worden hoort erbij, met een beetje ervaring ben je over een tijdje moeilijker te tillen. Niet vergeten dat ze daar al jarenlang ervaring hebben opgedaan met toeristen voordat jullie daar aankwamen. Er komen vast nog heel bijzondere truukjes op jullie af :-). De busmaatschappij licht mij hier ook bijna dagelijks op, dus niks vreemd daar.
Vergeet niet dat jij spelend in het vlakke Nederland bent opgegroeid, dus kijk uit waar je loopt. Liefs -
26 Maart 2012 - 19:56
Ger:
Tja, wat het wc papier betreft....had nou toch maar zo'n abonnement op de Telegraaf genomen. Je weet wel, die ze je toesturen op je vakantieadres. -
30 Maart 2012 - 07:39
Sau Ying:
Hey Marjolein,
Wat ontzettend leuk om je reisverslag te lezen. De foto's zetten je verhaal nog wel kracht bij. Wel bij blijven houden he!!!!! Joram en ik volgen je in ieder geval! Heel veel plezier en geniet ervan.
xXx Sau -
30 Maart 2012 - 07:42
Joram "TL" Van Waart:
Een paar rupees armer, de nodige ervaring rijker, ik zou zeggen voor de rest eurocard/mastercard. Je eerste oplichting voor een paar euro's, an investment well made. Nu weet je tenminste dat iedereen die uit is op je geld, meer wil hebben dan jij wil geven ;) Maar de ervaring is meer waard, die kan je niet betalen, dat moet je beleven, en dat doe je! -
15 April 2012 - 15:15
Edvanberkum@hotmail.:
Hoi Marjolein, Nu even de tijd gevonden om je reisverhaal te leZen.Was benieuwd of jullie goed waren aangekomen, en ja hoor jullie zijn goed aangekomen en al veel meegemaakt.Als ik het allemaal zo lees ben je Nederland al een beetje vergeten.Leuke foto's zo reizen we een nee tje met jullie mee.Ik kijk al weer uit naar je nieuwe belevenissen.
Groetjes Els -
16 April 2012 - 22:46
Suzan En De Rest :
Hallo Lein en Jan,
We hopen dat jullie het daar leuk hebben. Loes heeft de poesjes boven haar bed staan hoor. Leuk om de reisverslagen te lezen, maar het zal niet meevallen ergens internet te vinden.
Groetjes,
Familie de Kremer -
25 April 2012 - 08:31
Sau Ying:
Hey Marjolein,
Je hebt al een tijdje niets meer geplaats. Hoop snel weer een verslag van je te mogen lezen. Ik wilde je in ieder geval van harte feliciteren met je verjaardag. Maak er een leuke dag van.
xXx Sau Ying -
25 April 2012 - 08:37
Joram "TL" Van Waart:
Hiep hiep Hoera, van harte gefeliciteerd, hopelijk heb je nu de leeftijd van 26 jaar bereikt! Ik zal er een drinken op je gezondheid! -
11 Mei 2012 - 11:19
Gert Jan:
goed plan van jullie,dit koude pokke-land te verlaten.hier wil het nog niet zomeren.nog vanharte met je(jullie) verjaardag.mooie plaatjes en verslagen.ik ben best wel een beetje jaloers.veel plezier de komende 673 dagen.ik blijf jullie volgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
